Şimdiye kadar köşemde hep 0-3 yaş arası çocukların hakkında olan konularıma yer vermiştim…
Bu yazımda ise sizlerle 6 yaş üstü çocuklarımızın, onbir ayın sultanı Ramazan ayında ki yapılması gereken eğitimini paylaşmak istiyorum.
Ramazan ayı senede bir kere gelmesinden dolayı evlerimizde büyük bir degişim yaşarız. Sahur yemekleri nedeniyle evlerimizde gece hayatı başlar. Ramazan öncesi evlerimizi tatlı bir heyecan ve telaş kaplar. Normalinde almadığımız müstesna yiyecekler, mesela hurma veya ramazan pidesi, bu ramazan ayında alırız. Bu ayda, normal günlere göre yemeklerimizin, tatlılarımızın sayısı ve çeşidi çoğalır, iftar yemeklerimize çok özen gösteririz ve özel olarak iftara misafir davet ederiz.
Ramazan her ne kadar ergenlik çağına girmiş kişileri muhatap alıp sorumlu tutsa da cemiyetin goncaları kabul edilen çocuklarımızı da ilgilendirir. Çocuklarımızı ramazan ayının o mübarek tılsımlı havasını yaşatmak anne-baba olarak boynumuzun borcudur. Ramazan ayı tatlı heyecanların ve telaşların capcanlı yaşandığımız müstesna zaman dilimlerindendir. Ramazanın heyecan ve coşkusunu çocuklarımızdan esirgememeliyiz ve yavrularımıza da bu manevi havayı yaşatmalıyız. Çocuklarımıza ramazanın sevgi, hoşgörü ve rahmet atmosferinden uzak tutmamalıyız. Atalarımızın dediği gibi ‘ağaç yaşken eğilir’. Aksi halde ilerde sorumluluk yaşına geldiklerinde onları oruca ve ramazana kolay kolay ısındıramayız.
Çocuklarımız çok meraklıdır. Bu ayın çocuklarımız üzerinde de büyük bir etkisi vardır. Ramazan ayı geldiğinde özellikle sahura kalkmak onlar için ulaşılmaz bir hedef gibi görünür. Çünkü biz anneler çocuğumuzun büyük ısrar ve yalvarmalarının karşısında ‘seni kaldıracağım’ diye söz versek de yavrumuzun tatlı uykusunu bölmemek için uyandırmaya kıyamayız. Aslında bu konuda fazla katı olmamalıyız ve sözlerimizin arkasında durmalıyız. Çocuklarımızı birkaç sefer (özellikle hafta sonlarında) sahura kaldırmalı, onlara bu manevi duyguyu tattırmalı ve merakını gidermeliyiz.
Hatta bırakın çocukları, kendilerine farz olmasa da istedikleri birkaç gün oruç deneyimi yaşasınlar. Birkaç kez sahura kalkmakla veya birkaç gün oruç tutmakla çocuğumuza bir zarar gelmiyecektir. Hatta oruç tutmak büyük zevk verir çocuklarımıza. Açlığın ne kadar zor olduğunu hissederek, bizlere yani ailesine kendisini ispat etmenin mutluluğunu yaşarlar. Oruçlarını tutarlar, iftar saati yaklaştıkça heyecanları artar ve dakikalar geçmek bilmez. İftar için hazırladığımız yemeğin hoş kokuları arasında bekledikleri sesler vardır. Atılacak topun ve okunacak ezanın sesi. Ezan sesiyle, mutluluğun doruğuna ulaşan çocuklarımız, hangisini önce yiyeceğini bilemeyen çocuklarımız. aksine nadir de olsa bu sahura kalkışlar ve oruç tutmalar çocuğumuz için gelecekte arkadaşlarına anlatabileceği güzel hatıralar oluşturacaktır.
Çocuklarımızın bir başka sevdiği şey de anne veya babalarıyla teravih namazlarına gitmektir. Çocuklarımızı küçük yaşta teravih namazlarına götürmeli, hele de kendileri camiye gitmek istediklerinde hiçbir zaman ret cevabı vermememiz gerekiyor. Çocuklar büyüklerini taklit ederler, anne ve babalarıyla namaz kılarcasına yumuşak hali ve kilimler üzerinde yatar kalkarlar. Cami kavramı çocuklarımızın ruhlarında gelecek için derin ve müspet izler bırakır. Camiye gidip gelmeleri çocuklarımıza gelecekte edineceği ahlakına ve inancına tesir eder ve onu şekillendirir. Çocuklarımızı bırakalım da bizleri namaz kılarken görsünler, böylelikle onlara model olmuş oluruz. Kısacası ramazanı sadece biz yaşamakla kalmamalıyız ve çocuklarımıza da doyasıya yaşatmalıyız. Böylelikle yarınlarımızdan daha emin oluruz.
En azından Ramazan ayının ilk günlerinde imkanlarınızı zorlayıp orucumuzu evimizde ailemizle birlikte açmaya çalışalım ve böylelikle çocuklarımız Ramazan'ın farkını hissetsinler!
Sevgi ve saygılarımla
Nurcan YILDIZ
